नियतीने हिरावले कोकणकन्यांचे स्वप्न

  -उमाजी म. केळुसकर ⬑ विश्वभरारी ⬉

 
नियतीचा खेळ किती विचित्र असतो, याची प्रचिती देणारी एक हृदयद्रावक घटना नुकतीच घडली. ज्या कोकणकन्यांनी अथांग आकाशात भरारी घेण्याचे स्वप्न पाहिले, ते प्रत्यक्षात आणले आणि आपल्या पंखांनी आकाशाला गवसणी घातली, त्याच कोकणकन्यांचा नियतीने एका क्षणात घास घेतला. अहमदाबाद येथे झालेल्या दुर्दैवी विमान अपघातात रोशनी राजेंद्र सोनघरे, अपर्णा महाडिक आणि मैथिली मोरेश्वर पाटील या तीन तरुणींना आपले प्राण गमवावे लागले. त्यांच्या अकाली निधनाने केवळ त्यांच्या कुटुंबांवरच नव्हे, तर संपूर्ण कोकणावर आणि महाराष्ट्रावर शोककळा पसरली आहे.

         रत्नागिरी जिल्ह्यातील मंडणगड तालुक्यातील बुरी गावची रोशनी राजेंद्र सोनघरे, चिपळूण तालुक्यातील धामेली (भोजनेवाडी) गावची अपर्णा महाडिक आणि रायगड जिल्ह्यातील पनवेल तालुक्यातील न्हावा गावची मैथिली मोरेश्वर पाटील या तिघींचीही पार्श्वभूमी जरी वेगवेगळी असली तरी त्यांचे स्वप्न एकच होते  हवाई सुंदरी बनण्याचे. लहानपणापासूनच विमानात बसून आकाशात उंच भरारी घेण्याचे, जगातील विविध संस्कृती अनुभवण्याचे आणि त्यातून आपले जीवन समृद्ध करण्याचे स्वप्न त्यांनी पाहिले होते. हे स्वप्न केवळ एक दिवास्वप्न नव्हते, तर त्यासाठी त्यांनी अतोनात कष्ट घेतले, जिद्द आणि चिकाटीच्या जोरावर अनेक अडचणींवर मात केली.

        रोशनी सोनघरे हिने लहानपणापासूनच हवाई सुंदरी होण्याचे स्वप्न उराशी बाळगले होते. कोकणातील एका सामान्य कुटुंबातून येऊन, तिने हे स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी अपार मेहनत घेतली. तिचे स्वप्न पूर्ण झाले, ती अहमदाबादला आपल्या कामावर रुजू होण्यासाठी गेली होती आणि नियतीने घात केला. गुरुवारी तिने आई-वडिलांचा निरोप घेतला, तो कायमचाच ठरला.

        अपर्णा महाडिक, वय 35, एअर इंडियात हवाई सुंदरी म्हणून कार्यरत होत्या. रत्नागिरी जिल्ह्यातील चिपळूण तालुक्यातील धामेली (भोजनेवाडी) या छोट्या गावातून येऊन त्यांनी आकाशाला गवसणी घातली होती. त्यांचे कर्तृत्व हे अनेकांसाठी प्रेरणादायी होते. आपल्या कामाप्रती निष्ठा आणि आपले स्वप्न पूर्ण करण्याची त्यांची ध्येयवेडी वृत्ती ही वाखाणण्याजोगी होती.

       मैथिली मोरेश्वर पाटील, अवघ्या 23 वर्षांची. रायगड जिल्ह्यातील पनवेल तालुक्यातील न्हावा गावातील ही तरुणीही याच अपघाताला बळी पडली. तिनेही हवाई सुंदरी बनण्याचे स्वप्न पाहिले होते आणि ते पूर्ण केले होते. तिच्यापुढे अजून संपूर्ण आयुष्य होते, अनेक स्वप्ने होती, पण काळाने तिच्यावर अचानक घाला घातला.

       या तिन्ही कोकणकन्यांनी आपल्या स्वप्नांचा पाठलाग केला. प्रतिकूल परिस्थितीवर मात करत त्यांनी आकाशात झेप घेतली. त्यांच्या यशामुळे केवळ त्यांच्या कुटुंबालाच नाही, तर संपूर्ण कोकणाला अभिमान वाटला होता. कोकणच्या मातीतील मुलींनी आपले कर्तृत्व सिद्ध करत, जगात आपले नाव रोशन केले होते. त्यांची कहाणी ही अनेकांसाठी प्रेरणास्रोत बनली होती. त्यांच्याकडे पाहून, इतर तरुणींनाही असेच मोठे स्वप्न पाहण्याची आणि ती प्रत्यक्षात आणण्याची प्रेरणा मिळाली असती. पण नियतीला हे मान्य नव्हते. अहमदाबादहून लंडनसाठी उड्डाण केलेले एअर इंडियाचे विमान अपघातग्रस्त झाले आणि या तिन्ही स्वप्नांचा अंत झाला.

       हा अपघात केवळ एका विमानाचा अपघात नव्हता, तर तो अनेक स्वप्नांचा, अपेक्षांचा आणि भविष्याचा विध्वंस होता. या तिन्ही तरुणींच्या कुटुंबावर दुःखाचा डोंगर कोसळला आहे. ज्या मुलींना त्यांनी मोठे केले, ज्यांच्या उज्ज्वल भविष्याची त्यांनी स्वप्ने पाहिली, त्या मुलींचे असे अकाली जाणे हे त्यांच्यासाठी असह्य दुःख आहे. त्यांच्या आई-वडिलांच्या डोळ्यातील अश्रू पुसणे हे आपल्या कोणाच्याच हातात नाही. त्यांचे दुःख शब्दात व्यक्त करणे कठीण आहे.

        या अपघाताने पुन्हा एकदा जीवनाच्या अनिश्चिततेची जाणीव करून दिली आहे. आपण सगळेच भविष्याची स्वप्ने पाहतो, योजना आखतो, पण एका क्षणात सारे काही बदलू शकते हे या घटनेने दाखवून दिले. या घटनेतून आपल्याला हेच शिकायला मिळते की, आजचा दिवस जगा, आपले स्वप्न पूर्ण करा आणि आपल्या प्रियजनांसोबत प्रत्येक क्षण आनंदाने जगा.

        रोशनी, अपर्णा आणि मैथिली या तिन्ही कोकणकन्यांनी आपल्या जीवनात धैर्याने आणि जिद्दीने आपले स्वप्न पूर्ण केले. त्या आपल्यासाठी कायमच प्रेरणास्रोत राहतील. त्यांच्या आत्म्यांना शांती लाभो आणि त्यांच्या कुटुंबीयांना हे असीम दुःख सहन करण्याची शक्ती मिळो, हीच प्रार्थना. त्यांच्या जाण्याने निर्माण झालेली पोकळी कधीही भरून येणार नाही, पण त्यांची स्वप्नपूर्तीची कहाणी कायम स्मरणात राहील. या दुर्दैवी घटनेने पुन्हा एकदा सिद्ध केले की, जीवन हे क्षणभंगुर आहे, पण त्यातील स्वप्ने आणि त्या स्वप्नांना पूर्ण करण्याची जिद्द ही अमर असते.